تبلیغات درجهان به سه مقطع زمانی تقسیم می شود که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد:

1. دوران ما قبل بازاریابی : از زمان آغاز مبادله ی کالا بین افراد از دوران ما قبل تاریخ تا اواسط قرن هجدهم، خریداران و فروشندگان به شکل بسیار ابتدایی با هم ارتباط برقرار می کردند. در اغلب این دوران رسانه هایی نظیر، لوحهای ساخته شده از خاک رس، جارچیهای شهر، علائم موجود در اماکن عمومی و قهوه خانه ها، بهترین وسایل برای ایجاد ارتباط جهت کالاها یا خدمات بودند. در اواخر این دوران بود که صنعت چاپ، آن هم در ابتدایی ترین شکل آن پا به عرصه وجود گذاشت.
2. دوران ارتباطات انبوه : ازسال 1700 تا دهه های اول قرن بیستم، تبلیغ کنندگان به شدت می توانستند به

بخش های بزرگی از بازار دست یابند که این کار نخست با استفاده از مطبوعات سریع تر و سپس با استفاده از

 رسانه های صوتی و تصویری میسر می شد.

• دوران پژوهش: درخلال پنجاه سال گذشته کارشناسان تبلیغ به شکل نظام مند تکنیک های شناسایی و رسیدن به مخاطب را با استفاده از پیام هایی که به طور خاص برایش تنظیم شده است را بهبود بخشیده و مورد استفاده قرار می دهند. تکنولوژی جدید ارتباطی، رسیدن به فضای بهینه تبلیغاتی را میسر تر کرده است.

به نظر می رسد که مهمترین تغییر و رخداد در تبلیغات قرن بیستم حس مسئولیت پذیری کارشناسان تبلیغ است.